Herri ondarea

 

Aita matarifea izan zan, euren barrio guztian eta behekoan bere bai. Bera ibilten zan etxerik etxe txarriak hilten. Aitak ez dau inoiz kobrau, buzkantzen bat edo bi emoten eutsiezan edo jatordu bat, eta etxera. Txarria hilten zan eguna handia izaten zan. Goizeko bederatziretarako-edo hilten zan, ze gero behar asko egoten ziran. Bestaldekoak laguntzen etorten ziran, txarriari agarretako. Lagun bi-hiru behar dira txarriari agarretako, baina lagun bigaz bere egin leitekela dino. Cabrejasenera txarriak hilten joaten ziranean, biren artean agarretan eutsien txarriari; matarifea, Cabrejas eta lekukoak berak. Lehenengo kadera bat amarretan eutsien sokeagaz eta batek atzean ondo eusten eutsan. Bat aurretik eta bestea atzetik. Batzuetan gantxoagaz ateraten zan txarria, baina beste batzuetan kanpoan sartzen jakon gantxoa. Gero kutxilloa samatik sartzen jakon, belarri bueltatik, okozpetik, eta odola batu behar izaten zan. Jeneralean, enbren beharra zan, nahi-ta morrozkoek bere lantzean behinean koiuten eben. Gainera, gero odolari eragin egin behar izaten jakon; osterantzean, gogortu egiten zan, zanak eta koipea.

 

Informador: Gregorio Izarza

Fundaciones: Mungia Udala y Labayru Fundazioa